Jak traktować konia? Kiedyś pisałam już o tym, tłumacząc że do konia należy podchodzić tak jak podchodziłoby się do swojego ucznia. Dość luźno cytując siebie: należy konia szanować i szacunku od niego wymagać. Brzmi pięknie, jednak sądzę, że każdy kto trochę już w życiu rumaków przejeździł wie, że sprawa nie wcale jest prosta. "Szanuj i wymagaj szacunku" - łatwo tak mówić, znacznie trudniej zrobić.
Czemu?
Ponieważ nie istnieje jeden jedyny "złoty środek" na komunikację idealną. Tak samo jest zresztą u ludzi. Rozmawiając z kimś introwertycznym, spokojnym zniżasz głos i sam stajesz się spokojniejszy, podczas gdy rozmawiając z kimś ekstrawertycznym mówisz głośniej i "żywiej". Nie opowiadasz dowicipów komuś poważnemu i nie mówisz o smutnych rzeczach komuś, kto już jest smutny. Rozmawiając z kimś - świadomie, lub też nie - dostosowujesz się do jego charakteru i aktualnego samopoczucia.
Czemu nie robimy tego podczas pracy z końmi? Czemu każde zwierze traktujemy według jednego, utartego schematu? Na dobrą sprawę nie wiem. Wiem tylko, że to szkodzi.
Więc co trzeba zrobić?
Po pierwsze poznać charakter naszego podopiecznego. Zobaczyć, czy jest niepewny, śmiały, a może dominujący lub lubiący się bawić. To właśnie będzie pierwszy krok, który przybliży Cię do sukcesu.
Teraz musisz wykorzystać to. Nie mogę Ci podać jednej recepty na to, ale mogę dać parę rad.
1. Po pierwsze: eksperymentuj
Obserwuj, kiedy Twoje zachowanie powoduje, że zwierzę bardziej się słucha oraz rozluźnia i staraj się je powtarzać jak najczęściej.
2. Wyobraź sobie, że stoisz na miejscu Twojego konia...
... który na przykład jest niepewny. Czy chciałbyś, żeby w takiej sytuacji ktoś do Ciebie żywo gestykulował, mówił podniesionym głosem? Nie? A więc jak byś chciał, żeby ktoś się do Ciebie zwracał? A gdybyś tak był koniem, który jest śmiały? Albo "nabuzowany" energią?
A ostatnie, czyli jak mniej więcej traktować konie o poszczególnych charakterach: pojawi się na blogu 15 listopada.
Pozdrawiam,
Malwina
