Obserwując początkujących jeźdźców, bardzo często zauważam odmowy skoków. Konie robią nagłe uniki, zatrzymania, a jeźdźcy niepotrzebnie tracą zaufanie, zapał i motywację.
Sama z resztą na własnej skórze tysiące razy przeżyłam to okropnie denerwujące uczucie. Kiedyś przez prawie pół roku trenowałam skoki na "twardo stąpającym po ziemi" tinkerze, który zdecydowanie nie był urodzony do "latania". Jeżdżąc na nim do perfekcji opanowałam sztukę zaliczania gleb oraz utrzymywania się na "tańczącym byku". Podczas tych nieszczęsnych miesięcy poznałam jednak również metody, które w dużym stopniu poprawiły moją jazdę. Mianowicie koń przestał mi robić dziwne uniki godne rodea, a nagłe zatrzymania zaczęły należeć do przeszłości.
A oto do czego doszłam:
1. Jazda na kontakcie
Jestem ogromną zwolenniczką delikatnego kontaktu, niecierpię gdy ktoś szarpie konia. Uważam, że zwierzę nie powinno być do niczego zmuszane, to ono z własnej woli powinno do nas dołączyć. Ale bez przesady! Często obserwuję początkujących adeptów, którzy kompletnie puszczają wodze, tak że te zaczynają im dosłownie zwisać. Koń nie czuje się wtedy w żadnym stopniu kontrolowany (bo gdzież poprawne sterowanie zwierzęcia łydkami u rocznego jeźdźca?) i sam zaczyna decydować o tym, gdzie chce jechać. Generalnie nie w stronę przeszkody.
Jeśli nie rozmiesz jak w takim razie trzymać konia, zajrzyj tu i tu.
2. Magia zewnętrznej wodzy
Wielu jeźdźców chcąc sterować koniem zaczyna ciągnąć za wewnętrzną wodzę. Może jest to jest dość dziwne, ale poprawnie to zewnetrzna wodza powinna być naprężona, a wewnętrzna jedynie działąć pulsująco i ZDECYDOWANIE lżej.
3. Do przodu!
Niektóre konie potrzebują do skoku więcej energi i rozpędu. Nie zachęcam tutaj nikogo do gnania, ale jeśli Twój koń jest cięższego typu, a Ty jedziesz leniwym galopem, skok skazany jest na niepowodzenie.
4. Łydka
Łydka i półprarada na parę fuli przed skokiem to po prostu podstawa. Jeśli Twój koń jest nieczuły, możesz delikatnie puknąć go w łopatkę.
Takie działąnia dadzą mu "kopa energetycznego", który będzie mu potrzebny do dalszego skoku. Wydaje mi się, że brak działania łydkami to najczęstszy powód odmów.
5. Nie rób pólsiadu zbyt wcześnie
Mój najczęstszy błąd był taki - już na parę fuli przed skokiem byłam w pólsiadzie, a właściwie mojej wersji półsiadu, która polegała na tym, że pochylałam się do przodu. O dziwo, za każdym razem, gdy tak zachowywałam się, zwierzę w ostatniej chwili skręcało mi przed przeszkodą.
Trenerka kazała mi jechać w pełnym siadzie do końca i wstać dopiero wtedy, gdy poczuję, że koń się wybija. Na początku podchodziłam do tej metody dość sceptycznie, ale gdy wypróbowałam ją - efekty przyszły od razu.
6. Nie bój się
Bo koń to wyczuje i odmówi skoku. Na przeszkodę musisz jechać pewnie i w rozluźnieniu, na kontakcie i z koniem na pomocach. Na parę fuli przed skokiem dajesz półparadę, potem łydkę. I wszytsko powninno wyjść.
A tak na koniec - w jeździecwie liczą się dwie rzeczy - nie przeszkadzanie koniu w wykonywaniu figur i pomaganie mu w rzeczach, z którymi nie umie sobie poradzić.
Pozdrawiam serdecznie,
Malwina
